Ayahuasca ceremonie ondergaan

Sorry er is niet echt een korte manier om dit te omschrijven. Als ik het dan toch probeer: het was een heftige en mooie ervaring waar ik leerde waar ik aan moest werken en mij beaamde dat ik op de goede weg ben. Langere versie lees hier onder ;)

Ik heb 3 weken geleden een Ayahuasca ceremonie ondergaan ik wil jullie vertellen over mijn ervaring. Eerst heel kort, wat is ayahuasca:

Ayahuasca is een Zuid-Amerikaanse psychoactieve drank, die traditioneel wordt gebruikt door inheemse culturen en volksgenezers in de Amazone- en Orinocobekkens voor spirituele ceremonies, waarzeggerij en het genezen van een verscheidenheid aan psychosomatische klachten. Het is een gekookt brouwsel van meestal twee planten, met een sterk reinigende en visioen opwekkende werking. Deze planten bevatten DMT (dimethyltryptamine) die zorgt voor het visioenopwekkend en bewustzijnsverruimend effect.

Let op: dit was het echt in een notendop. Op internet valt er nog veel meer over te lezen. Maar het gaat hier over mijn ervaring. Het is mij ook gevraagd, om het puur bij mijn ervaring te houden. De reden hiervan is dat je deze reis, want zo noemen ze dat. Op heeeeeeeeel veel verschillende manieren kan ervaren. Er zijn mensen die niks ervaren en er bij in slaap vallen, er zijn mensen die hele heftige dingen zien/ervaren en alles hier tussen.

Ik heb direct naar mijn ervaring deze blog op papier geschreven. Dit is nagenoeg het zelfde als ik toen op papier heb gezet.

Zo net heb ik een Ayahuasca ceremonie gehad. Wat heb ik geleerd:

Controle los laten.

Wees altijd in het moment.

Volg je hart.

Doe !!! (Vaak hebben we veel mooie plannen maar we voeren het niet uit. DUS DOE!!)

Laat je leiden.

Laten leiden, is moeilijk te omschrijven. Ik denk dat je dit het best kan omschrijven door je te laten leiden door het moment. Weer vaag of niet? Je moet je laten leiden door het gevoel dat het oproept.

Praktisch gezien:

Schrijven. (En wat dan?) Je gedachten op schrijven.

Muziek horen. En je laten leiden door je gevoel.

(Ik denk nu aan dansen en je lichaam bewegen op de muziek.)

In mijn geval was het mijn ogen sluiten en de muziek visualiseren. In mijn geval, kwam ik in een omgeving die je het best kan omschrijven met de ruimte. ZWART!, met geen zwarte kracht, geen muur, gewoon niks. NIKS?! Jawel er waren bewegende vormen. Heel gedetailleerd met de meest uiteenlopende thema’s. Van sport tot industrie en van de stad tot het bos van dieren tot raketten naar de maan. Oftewel alles.

Mijn taak was het concentreren op de vormen en vooral op de vormen en vooral op de details (Dit was de taak die ik mijzelf had gegeven.) De vormen draaiende dus de details draaide mee. Was ik een punt kwijt, dan knipperde een nieuwe plek. In het begin was het lastig want de vormen verdwenen naast mij. Ik kon mijn hoofd draaien maar dat maakte geen verschil. Ik moest mij visueel mee bewegen. En dat was heeel moeilijk. Steeds kwamen er dan weer nieuwe vormen. En in sommige gevallen als het om de hoek verdween kwam het terug en speelde de show om mij heen af. Ook op zo’n moment opende ik mijn ogen en was het om mij heen. Wat raar was, dat ik dan snel zag dat ik in de kamer was. Ik sloot mijn ogen weer en daar was ik weer in een ruimte met allemaal mooie kleuren/vormen met daarin allemaal details die om mij heen bewogen, en geen zwarte kracht. De situatie van in de omgeving zijn, ogen te openen en weer mijn ogen sluiten heeft zich vele keren herhaald.

Toen kreeg ik een gesprek met mijzelf/een hogere macht. ‘‘Laat los.’’, ‘‘Laat los’’. ‘‘Geef je over en laat los’’

Ohh dat was een partij moeilijk dat los laten. Ik wil altijd de controle houden over een situatie. Maar als ik verder wou en dat wou ik. Moest ik loslaten. Niks en dan bedoel ik NIKS!, meer zelf bepalen.

Nou ik dacht het niet hoor! Maar daar later meer over. Mijn controle werd zichtbaar en dan bedoel ik in de vorm van een hendel. Deze hendel moest ik laten gaan. Ik moest het mijzelf opbrengen dat ik geen controle meer wou en ik deze hendel kon laten gaan. Na veel gedoe en met veel gesprekken met mijzelf. Wat letterlijk de meeste tijd dit was:

‘T: ‘‘Laat los en we kunnen verder.’’

Ik: ‘‘Ik wil het los laten maar het lukt niet’’.

Ik: ‘‘Ik wil juist verder.’’

En daarna herhaalde dit zich over en over.

Uiteindelijk verdween de hendel en ik was daar met mijn ogen open in die zelfde ruimte. Ik was eindelijk in het moment.

Toen! Ergens in mijn achterhoofd bedacht ik mij: Alles loslaten, dat betekend ook..... overgeven en mijn ontlasting laten lopen! Maar dat gaan we mooi niet doen! Ik heb geen zin om te kotsen en al helemaal geen zin om mijn ontlasting te laten lopen. Ik was al in de ruimte waar ik wou wezen. Het was prachtig! Wat zou ik dan verder nog willen? Dat waren antwoorden op vragen. Een klein probleem. Ik wist niet welke vragen.

Ik kreeg een 2e doses het was tijd voor ronde 2. Ik ontwaakte uit mijn (droom) maar ik was nog steeds in de (droom) ik was in 2 werelden op het zelfde moment.

Na die doses. Voor mijn gevoel, 10 minuten later. Was ik weer in mijn eigen wereld maar als ik nu mijn ogen open of dicht had. Het maakte nu geen verschil meer. (Voor die doses maakte het wel nog verschil.) Ik was nu de controle nu echt aan het verliezen. Werd ik gek?! ‘‘Nee jij bent hier om dat je die drank hebt gedronken. Daarom ben jij hier en je bent niet gek’’.

Een andere vraag die ik mijzelf tegenwoordig stel. Hoe ga ik nu exact die miljoen euro verdienen?

Ik:‘‘Geef mij het antwoord, Hoe verdien ik zo snel een miljoen euro?!’’ Vroeg ik.

‘T: “Nee, geef je over”.

Ik: “Nee ik geef niet over (Mijn maag inhoud er uit gooien.)

Ik: ‘‘Dat is een kut gevoel!”

‘T: ”Geef je over en je krijgt je antwoorden.”

Hoe het allemaal nu verder ging heb ik geen zin meer om verder op te schrijven. Wel, wil ik je vertellen waar ik nu terecht kwam.

Mijn antwoorden waren simpel.

Volg jou gevoel.

Rijkdom is dat uit te drukken in geld? Of wil jij liever vrijheid? Is vrijheid niet veel waardevoller?

Met opzet had ik mijn horloge afgedaan. Voor dat ik begon met de ceremonie. Dit had ik gedaan om mij niet te laten beïnvloeden door tijd. (Normaal gesproken kijk ik geregeld even wat de tijd is.) Op eens realiseerde ik mij dat ik geen tijd had. Ik verloor dan ook de perceptie van tijd. Maar niet alleen van de tijd ook de perceptie van heden en toekomst.

Steeds kwam ik in een nieuwe wereld maar toch ook weer niet echt nieuwe.

De vraag van mij bleef herhalen. ‘‘Hoe wordt ik miljonair?’’

“Volg je hart en laat je leiden. En. DOE. Denk niet! DOE HET!”

En dit scenario bleef zich herhalen. Steeds weer in een nieuwe vorm zo wel in het heden als in de toekomst maar dit was dan ook weer heel verwarrend want was het nu toekomst of het heden?

Ik had echt geen controle meer het gebeurde gewoon. WAS IK NU GEK?! Aan het worden?

Ik:‘‘Hé dit zou leuk blijven!’’

Ik:‘‘Ik wil niet gek worden!”

‘T:’’Nee gek ben je niet, maar wij hebben de controle’’.

Er waren 2 personen in de kamer om ons te begeleiden. Telkens dacht ik. Ik heb de controle als ik weer contact met hun maak en ze komen voor mij. Ze gaan een gesprek met mij aan en dan spreek ik terug. Dus dan heb ik weer de controle. Maar nee elke keer kwamen ze net niet. De vrouwen veranderde ook geregeld. Zo veranderde steeds de gezichtsuitdrukking en niet om een normale manier maar op een manier wat je zou verwachten in een horror- of fantasyfilm. Ook als ze naast mij gingen zitten keek ik naar hun zijkant en plots naar hun rug. Het was een hele vage gewaarwording.

Uiteindelijk kwam 1 van hun naar mij toe. We hadden duidelijk contact. Ik gaf mijn hand dus ik had weer de controle. Ik kon weer naar het heden, de normale wereld.

Maar.... dikke pech voor Bassie.

Ik had dan wel de contact maar ik was nog steeds daar of juist hier? Hier was daar en daar was hier. Ik was toch in mijn eigen wereld die toch ook daar was. Het was leuk, mooi, gek, goofie. Maar was ik nu gek aan het worden?

DIT moest leuk blijven. Ik had nu geen controle meer. Was dit dan ook een badtrip? Nee dat ook weer niet, want kijk eens om je heen. Dit is een wereld waar ik nog nooit geweest was. En nu was ik daar. ‘‘Geniet er van’’.

Dat is misschien (Nee ik weet het wel zeker) iets wat ik slecht meer kan. Simpel weg genieten van een moment. “Stel jezelf geen doel of zorg even niet voor een reden’’. ‘‘Ben er en geniet’’.

Dat moet ik meer doen in het leven.

Lezer, Jij ook?

Ik sluit hem hier dan ook mee af.

Er gebeurde nog wel veel meer maar de essentie is:

GENIET !!!

VOLG JE HART !!!

DOE !!!